Intolerantie voor sulfieten
Zwaveldioxide en sulfieten worden veel gebruikt in de voedingsindustrie, in farmaceutische producten, in cosmetica, fotografisch materiaal…, voornamelijk wegens hun anti-oxidante werking. Men vindt ze in talrijke voedingsmiddelen terug als voedseladditief.
De werkingsmechanismen van de secundaire ongewenste reacties op sulfieten zijn nog onduidelijk en de symptomen van deze reacties zijn variabel en afhankelijk van het type blootstelling (oraal, respiratoir of contact met de huid): urticaria, angio-oedeem, astma, anafylaxie, contactdermatitis of irritatie…
Contactallergie op natriummetabisulfiet is zelden beschreven; het merendeel van de gerapporteerde gevallen waren veroorzaakt door professionele blootstelling. De gevallen van niet-professionele blootstelling (« non-occupational ») werden veroorzaakt door bepaalde geneesmiddelen waaronder verdovende preparaten, anti-hemorroïden, glucocorticoïden en crèmes tegen schimmels.
De exacte prevalentie van ongewenste reacties op sulfieten is niet bekend, maar er is vastgesteld dat ze meer voorkomen bij astmapatiënten, vooral wanneer ze met corticoïden behandeld worden.
Er bestaan geen gestandaardiseerde methoden om de diagnose van overgevoeligheid voor sulfieten te stellen. Huidtesten en orale provocatietesten kunnen evenwel uitgevoerd worden. De klinische geschiedenis speelt een belangrijke rol bij het detecteren van de uitlokkende elementen van de reacties op sulfieten.
Rekening houdend met de frequentie van de secundaire ongewenste reacties op sulfieten en met het wijdverbreid gebruik van sulfieten in voedingsmiddelen, dranken, geneesmiddelen en cosmetica evenals met de vele technologieën zouden clinici bij de ontwikkeling van hun diagnoses zich bewust moeten zijn van symptomen en van de verschillende mogelijke oorzaken.
Om ongewenste reacties op sulfieten te voorkomen moeten patiënten de bootstelling vermijden aan de oorzakelijke substanties, of dit nu gebeurt via orale of respiratoire weg, of via de huid. In het geval van reacties op sulfieten uit de voeding is het weglaten van deze sulfieten uit de voeding mogelijk dank zij het feit dat ze als additieven op het etiket van voorverpakte voedingsmiddelen aangeduid staan. De wetgeving (Europese en Belgische) legt immers op dat ze moeten aangegeven worden op de verpakking wanneer er meer dan 10 mg/kg of 10 mg/liter uitgedrukt in SO2 aanwezig is en ze onder om het even welke vorm bewust worden toegepast.